Najnowsze artykuły:
Witaj na blogu Filmy z plecaka!
Relacje z 5 kontynentów, filmy, zdjęcia, informacje, rekomendacje.
Zachwycająca roślinność Seszeli
Seszele 2022
Pierwsze co rzuciło mi się w oczy w drodze z lotniska po wylądowaniu na Seszelach, to tropikalna roślinność pełna soczystej zieleni i potężnych drzew splątanych konarami, górujących nad wzgórzami i dolinami wyspy Mahe.
Zrobiliśmy sporo florystycznych zdjęć, więc postanowiłam pokazać Wam choć część tego obezwładniającego bogactwa natury z seszelskich wysp.
Część możecie zobaczyć w artykule poniżej, a część na filmie:
Niektóre z tych roślin z pewnością rozpoznacie, bo rosną one w wielu polskich domach jako rośliny doniczkowe. Przykładem może być figowiec bengalski (ficus benghalensis), czyli nasz poczciwy fikus, który w krajach tropikalnych dorasta do niesamowitych rozmiarów (ponad 30 m wysokości), a u nas mieści się na parapecie. Jest drzewem o największej koronie na świecie - może ona zająć nawet powierzchnię 2 hektarów. Oczywiście jeden pień nie utrzymałby takiego ciężaru, więc fikus wytwarza dodatkowe pędy, które wypuszcza z poziomych gałęzi w dół, a te wrastają w ziemię i ukorzeniają się. Rekordowe okazy mają takich dodatkowych pni ponad 2 tysiące.
Figowiec bengalski bywa też nazywany banianem. Pochodzi z Indii i Pakistanu. Z banianem związana jest legenda, która głosi, że pod jego koroną Budda spędził 49 dni, aby osiągnąć oświecenie.
Świat roślin, choć mnie interesuje i wzrusza, to jednak nie należy do moich specjalności, dlatego wybaczcie, jeśli źle zidentyfikowałam nazwę gatunku, który prezentuję. Możecie mi zgłosić błędy na maila, chętnie je poprawię.
Na poniższym zdjęciu, po prawej, mamy przepiękną palmą EUTERPA, nazywaną sałatka milionerów. Już tłumaczę skąd taka nazwa. Serce palmy - jadalny rdzeń pnia tzw. „palmito" - jest cenionym przysmakiem. Gotuje się je zazwyczaj na parze i przyrządza kosztowne danie zwane „sałatką milionerów". Owoce można jeść na surowo lub wycisnąć z nich sok. Palma ta jest endemicznym gatunkiem Seszeli i w naturze potrafi osiągnąć wysokość do 24 metrów.
A to inny gatunek sałaty porastającej plaże i obszary przybrzeżne - sałata morska (scaevola taccada) zwana też kapustą plażową. Może być dużym krzewem osiągającym do około 4 m wysokości.
Ta tropikalna roślina o oryginalnych kwiatach to kostowiec, kostus wspaniały (Cheilocostus speciosus), który pochodzi z rejonów Azji i Ameryki Południowej. Jest spokrewniony z imbirem.
Katarantus różowy występuje endemicznie na Madagaskarze i jak widać na Seszelach też.
Droga w Praslin obrośnięta jest palmami i drzewami rozmaitej maści.
Poniżej egzotyczna odmiana palmy pielgrzan madagaskarski - potocznie nazywany „drzewem podróżników”, ponieważ posiada niezwykłą cechę gromadzenia wody deszczowej w liściach. W naturalnych warunkach osiąga do 30 m wysokości, a wachlarz liści wychodzący z pnia może mieć rozpiętość do 4 m długości. Niestety w naszych ogródkach nie przetrzyma, bo nie jest mrozoodporny.
Jeszcze raz drzewa podróżników, których dekoracyjne liście ułożone są wachlarzowato w jednej płaszczyźnie.
Krynia z amarylkowatych inaczej ponętlin - prawda, że ponętny? Do rodziny amarylkowatych należą znane w Polsce śnieżyczka przebiśnieg, narcyz biały i żonkil.
Wilec nadbrzeżny (Ipomoea pes-caprae), wilec kozi lub kozie kopytko z powojowatych. Króluje na piaszczystych wybrzeżach morskich w strefie tropikalnej, a jej pędy osiągają długość 18 do 30 metrów, zaś korzeń może mieć 3 metry długości i 5 cm średnicy. Kozie kopytko wykorzystuje się w ziołolecznictwie: okłady z liści pomagają przy zranieniach, na przykład spowodowanych ukłuciem kolcami jeżowców, a żucie nasion pomaga zwalczyć dolegliwości trawienne.
Nopal to kaktus jadalny z gatunku opuncji. Ma słodkie owoce i mięsiste jadalne liście. Nopal jest jedną z najzdrowszych roślin na ziemi i bogatym źródłem witamin A, C, B1, B2, B3, bioflawnoidów, minerałów takich jak żelazo, wapń, magnez, krzem, potas, sód oraz błonnika. Łał, może warto go uprawiać w domu?
Krwawy banan to odmiana dzikiego banana uprawiana jako roślina ozdobna, chociaż jej owoce są także jadalne. Pochodzi z Sumatry w Indonezji.
Znów kostus wspaniały w towarzstwie krotona, którego pewnie znacie!
Kostus (ten z białymi kwiatami) nazywany jest też „insulinową rośliną”, stosowaną jako suplement diety przez osoby z cukrzycą. Nasila wydzielanie insuliny przez komórki trzustki. Wykazuje też działanie przeciwzapalne i przeciwoksydacyjne.
Kroton o trójbarwnych liściach z mocnym użyleniem w dobrych warunkach dorasta do kilku metrów; a u nas jego pokojowe okazy są dużo mniejsze.
Żyworódka Daigremonta pochodzi z Madgaskaru, a choć białe obrzeża wyglądają fikuśnie i przyjaźnie, wszystkie części rośliny są trujące.
Tunbergia wielkokwiatowa (Thunbergia grandiflora) należy do rodziny akantowatych, pochodzi z Indii i Bangladeszu. W Polsce może być uprawiana jako roślina jednoroczna lub wieloletnia, kwitnąca od lipca do października. W zależności od odmiany kwiaty mogą mieć niebieską, fioletową lub białą barwę z jasnym oczkiem.
Kaben okazały to drzewo z krótkim pniem i rozłożystą koroną. Jest w całości trujące. Może mieć 10-15 m wysokości. Uroczo kwitnie przez cały rok. Owoce mogą przetrwać nawet dwuletnie dryfowanie po morzach.
Pokrzywiec szorstkowłosy (Acalypha hispida) to bardzo oryginalna roślina, w Polsce uprawiana jako doniczkowa, dorastająca do 70 cm wysokości, choć w warunkach naturalnych pokrzywiec może osiągać 2 m wysokości. Jego niezwykłe, pluszowe, miękkie, długie nawet na 40 cm czerwone kwiatostany, przypominają wyglądem kocie ogony, dlatego czasami tak właśnie pokrzywiec jest też nazywany.
Wieniec królowej (Petrea volubilis) albo wieniec purpurowy to piękna liściasta, zdrewniała winorośl lub krzew, rozpowszechniony w pasie od Florydy i Meksyku po Paragwaj i południową Brazylię. Tworzy kilka smukłych łodyg długości do 12 m, pokrytych jasną korą, które pokrywają grube, skórzaste, ciemnozielone liście. Tworzy duże ilości długich, zjawiskowych, opadających gron delikatnych lawendowo-fioletowych kwiatów (trochę jak budleja dawida).
Papaja (Carica papaya), czyli melonowiec właściwy, to bylina o pokroju drzewa o prostej, pustej w środku łodydze i dużych, wyjątkowo smacznych owocach. Dobrze rośnie nie tylko w środowisku naturalnym, ale także w mieszkaniu. Pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej, ale obecnie drzewa papai uprawia się we wszystkich krajach o klimacie tropikalnym i subtropikalnym. Największym z handlowych producentów melonowca właściwego są Stany Zjednoczone i Meksyk. Kwiaty papai są lejkowate, pachnące, kremowe lub żółte, a owoce przypominają dużą gruszkę koloru pomarańczowego. Są idealne dla osób na diecie odchudzającej, gdyż 100 g owocu to tylko 39-43 kcal.. Z kolei nasiona papai mają pikantny smak i mogą zastąpić czarny pieprz. Papaja wspomaga procesy trawienne, oczyszcza organizm z toksycznych substancji, dezynfekuje i regeneruje układ pokarmowy; wspomaga układ odpornościowego dzięki dużej zawartości witaminy C.
Czas na słynną endemiczną palmę coco de mer, czyli kokos morski o oryginalnych owocach. Inna nazwa to lodoicja seszelska (Lodoicea maldivica) nazywana też palmą seszelską. Palma dorasta do 30-40 m wysokości i może żyć ponad 200 lat, przy czym męskie okazy są wyższe od żeńskich.
Palma rodzi najseksowniejsze owoce na świecie: żeńskie w kształcie zmysłowych pośladków, a męskie w formie fallicznej, pokryte małymi kwiatkami, pachnącymi jak popcorn.
Lodoicja widnieje na herbie Seszeli i niestety jest rośliną zagrożoną wyginięciem, gdyż występuje na świecie tylko na dwóch wysepkach archipelagu Seszeli - Praslin i Curieuse (wyspa Praslin - zobacz relację z parku narodowego, w którym rośnie w naturze).
Nasiono coco de mer, wypełniające dwupłatowy owoc jest największe w świecie roślin. Ze względu na jego podobieństwo do kobiecych bioder, nasiono uważane było za dzieło szatana zanim znaleziono źródło jego pochodzenia.
Helikonia (poniżej z lewej strony) to roślina, której ojczyzną są tropikalne tereny Ameryki Północnej oraz Południowej, szczególnie Brazylii, Ekwadorze czy Peru. Niegdyś zaliczano ją do rodziny bananowatych ze względu na podobieństwo do bananowca. Pędy kwiatowe helikonii mogą mieć nawet 1 metr długości, a kwiaty przybierają barwy od pomarańczowych, czerwonych przez fioletowe, żółte, po różowe i zielone, wabiąc na przykład kolibry. Helikonia można stanowić piękną ozdobę domu, w którym może żyć 1-2 lata, natomiast chcąc przedłużyć aż pięciokrotnie jej żywot trzeba hodować ją w szklarni.
Po prawej dobrze znana orchidea.
Piątak lancetowaty inaczej pentas powolutku staje się coraz bardziej popularny w Polsce, oczywiście nie do uprawy w gruncie, gdyż jako roślina pochodząca z Afryki, nie jest mrozoodporna. Ozdobą piątaka są kwiatostany złożone z mnóstwa drobnych gwiazdkowatych kwiatków białych, różowych, liliowych, czerwonych lub fioletowych. Kwitnie przez całe lato aż do jesieni, ładnie się rozrasta osiągając 1 metr wysokości. Używany jest często w ogrodach motyli, które wabi licznymi kwiatami.
Palma bożonarodzeniowa (adonidia merrillii) zawdzięcza swoją nazwę temu, iż w swojej ojczyźnie - na Filipinach owocuje w okresie świąt Bożego Narodzenia. Pochodzi z małych wysp Filipin położonych na północ od Malezji i Indonezji. Bywa też nazywana Manila palm, ponieważ bardzo często wykorzystuje się ją jako element architektury krajobrazu w stolicy Filipin.
Wielkość liści Alokazji olbrzymiej nie może ujść niczyjej uwadze. Jest to bylina o zgrubiałej łodydze dorastającej do 5 m wysokości i 25 cm grubości. Polska nazwa tej rośliny brzmi nie najfajniej - zakleśń olbrzymia. Choć w nazwie jest słowo "olbrzymia" to nie ta alokazja jest największa. Prawdziwą rekordzistką jest Alocasia robusta M. Hotta, która ma największy pojedynczy liść na świecie. Ten gatunek alokazji występuje dziko w Sarawak w Malezji (wyspa Borneo), a jej liść dorasta do 10 m wysokości przy szerokości około 3 m - aż trudno sobie to wyobrazić.
Kto by pomyślał, że te piękne kwiaty hibiskusa morskiego żyją tylko jeden dzień? Hibiskus plażowy albo ketmia lipowata to gatunek krzewu lub małego drzewa, który występuje na wybrzeżach tropikalnych całego świata, ponieważ jego nasiona mają zdolność do pływania, stąd potoczna nazwa rośliny. Kwiaty hibiskusa morskiego osiągają średnicę około do 12 cm.
A oto indyjski tulipanowiec (Thespesia populnea - Tespesja topolowata), znany też jako palisander pacyficzny lub milo należący do rodziny malwowatych. Jego kwiat jest bardzo podobny do kwiatu ketmii lipowatej (powyżej). Po przekwitnięciu kwiatów pojawiają się owoce w kształcie jabłka. Jest to wiecznie zielone drzewo o krzaczastym podkroju, spotykane powszechnie na wybrzeżach całego świata. Może dorastać do 12 metrów wysokości i 4-6 metrów szerokości. Roślina ma liczne zastosowania lecznicze: w Indiach do leczenia chorób skóry, w tym grzybicy stosuje się zmieloną korę, liście i sok z owoców, na Mauritiusie zmieloną korą leczy się czerwonkę i hemoroidy. Prowadzone są badania wpływu rośliny na wysokie ciśnienie krwi. Milo dostarcza też włókna i drewna.
Pewnie palmy kokosowej nie trzeba nikomu przedstawiać i muszę przyznać, że seszelskie plaże, z resztą nie tylko, bardzo zyskują na urodzie dzięki tym pięknym roślinom. Kokos właściwy (Cocos nucifera) dorasta w naturze do 30 metrów, a w doniczce rzadko osiąga 2 metry wysokości. Niestety w doniczce też nie kwitnie, a więc również nie owocuje. A szkoda, bo orzechy kokosowe są niezwykle zdrowe i smaczne.
Iskorę (ixora) w Polsce uprawia się tylko w doniczkach, jako kwiat pokojowy. W warunkach tropikalnych przez cały rok na jednej roślinie znajdują się jednocześnie pąki kwiatowe, rozwinięte kwiaty i owoce.
I ostatnia już z prezentowanych gatunków palm - hioforba butelkowa lub maskarena flaszowa wyglądająca, jakby stała w wazonie w kształcie butelki (widać na pierwszym planie). To palma naturalnie występująca na Mauritiusie, gdzie grozi jej wyginięcie. Maskarena flaszowa wolno rośnie i dorasta do 5 metrów wysokości.
To tyle o roślinach, które spotkałam na Seszelach. Mam nadzieję, że Was nie zanudziłam
© Wszelkie prawa zastrzeżone. Zdjęcia, filmy i teksty są naszą własnością. Kopiowanie i wykorzystywanie bez pisemnej zgody twórców jest zabronione.