Dolinę Loary nazywa się „Ogrodem Francji” i „Kolebką języka francuskiego”. Mi nieustająco kojarzy się ona z „Krainą zamków”, które były celem naszej wyprawy rowerowej w 2024 roku. Część z nich pamięta wieki głębokiego średniowiecza, inne brały swe początki jeszcze w czasach rzymskich. Były świadkami wielu ważnych wydarzeń z historii Francji. Niektóre są obecnie własnością państwa, ale wiele z nich nadal pozostaje w rękach prywatnych, a zdarza się, że należą do potomków tego samego rodu, który je wzniósł lata temu. Zapraszam więc do trzeciej części relacji z tej podróży, a w niej takie zachwycające zamki położone na wschód od Tours, jak: Blois, Chambord, Villesavin, Chaumont, Cheverny, Chenonceau. Wszystko to w filmie:
Jeden z najbardziej fascynujących zamków w Dolinie Loary – zamek w Blois - był rezydencją 7 królów i 10 królowych Francji, a także miejscem narodzin i śmierci wielu członków rodziny królewskiej (w tym Anny Bretońskiej). Był również miejscem licznych intryg i wydarzeń historycznych. W 1429 roku na zamku przebywała Joanna d’Arc, skąd rozpoczęła swój zwycięski marsz na Orlean.
Zewnętrzna fasada renesansowego skrzydła zamku w Blois
Przykładem dramatycznego wydarzenia, które miało miejsce w zamku, było zlecenie przez Henryka III Walezego (przez kilka miesięcy króla Polski) zabójstwa swego imiennika księcia Henryka I Gwizjusza. Gwizjusz był przywódcą Ligi Katolickiej i podczas wojen religijnych prześladował hugenotów. Był częściowo odpowiedzialny za rzeź w noc św. Bartłomieja w 1572 roku i król podejrzewał go o spisek, więc zlecił zabójstwo jego i jego brata. "Wyrok" wykonano, ale nie skończyło się to dobrze dla króla zleceniodawcy - Henryka Walezego, gdyż rok później w odwecie został on zasztyletowany przez fanatycznego katolickiego mnicha.
Fasada renesansowego skrzydła zamku w Blois od strony dziedzińca
W 1714 roku na zamek Blois przybyła Maria Kazimiera (królowa Marysieńka), wdowa po królu polskim Janie III Sobieskim, i tu zmarła 2 lata później.
Gospodarze nie mieli raczej problemu z pomieszczeniem gości, ponieważ zamek liczył sobie ponad 560 pokoi, w tym 100 sypialni.
Skrzydło zamku w Blois w stylu gotyku płomienistego (późnego). Na koniu Ludwik XII.
Zamek powstawał na przestrzeni kilku wieków od XIII do XVII, zatem musi nosić ślady różnych epok. W rzeczy samej, każde skrzydło reprezentuje inny styl architektoniczny:
Kaplica zbudowana za Ludwika XII na początku XVI wieku
Wewnątrz zamku w Blois aż kipi od wspaniałych mebli, obrazów i sprzętów z różnych epok
Jak w przypadku wielu innych zamków, istniało prawdopodobieństwo zburzenia Blois podczas Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Na szczęście przeznaczono go na siedzibę koszar wojskowych i w ten sposób obiekt przetrwał historyczną zawieruchę.
Do króla Franciszka I należało najwspanialsze skrzydło zamku Blois, jego dziełem jest obecna postać zamku Chambord i on sprowadził do Francji (do Amboise) Leonarda da Vinci
Imponujący Zamek Chambord
Mieliśmy szczęście, gdyż dotarliśmy tu rana, jeszcze przed innymi zwiedzającymi, więc mieliśmy go „dla siebie”. A trzeba przyznać, że jego rozmach budzi respekt. Chambord był średniowiecznym zamkiem myśliwskim. Król Franciszek I zapragnął go rozbudować, aby móc ze świtą ponad 600 dworzan i służby polować w pobliskich lasach. Dzieło przebudowy rozpoczęto w 1519 roku. Do projektu król zaprosił Leonarda da Vinci, którego wcześniej sprowadził do Francji (do Amboise). Mistrz Leonardo niewiele pomógł, gdyż zmarł w roku rozpoczęcia budowy, chociaż przypisuje mu się projekt słynnej klatki schodowej składającej się z dwóch ciągów spiralnych schodów przenikających się tak, że osoby nimi idące, choć będą się widziały, to się nie spotkają.
Wieżyczki zamku w Chambord
Przebudowa trwała prawie 40 lat. W jej rezultacie zamek Chambord stał się największym i jednym z najbardziej rozpoznawalnych zamków w Dolinie Loary. Imponuje rozmachem, jako że jego fasada liczy sobie 156 metrów długości i 117 szerokości, posiada 77 klatek schodowych i 426 komnat z 282 kominkami. Jest przykładem renesansowej architektury z unikalnym dachem pełnym kominów i wieżyczek. Wygląda bajkowo, szczególnie wraz ze swoim odbiciem w pobliskiej fosie. Zamek otacza jeden z największych w Europie parków.
Fasada zamku w Chambord od strony ogrodu
Król Francji Ludwik XV podarował zamek Chambord swojemu teściowi Stanisławowi Leszczyńskiemu -królowi Polski, który dwukrotnie zasiadał na polskim tronie i dwukrotnie był zmuszony do abdykacji. Był właścicielem zamku w latach 1724-1733.
Na dziedziniec zamku Chaumont wchodzi się mostem zwodzonym
Początki zamku w Chaumont sięgają przełomu X i XI w., kiedy to władca Blois zainicjował budowę warowni, która przeszła w ręce rodu d’Amboise. Niestety, bunt jednego z przedstawicieli tej możnej rodziny sprawił, że w XV wieku Ludwik XI Walezjusz, król Francji wydał rozkaz spalenia zamku. W latach 1465-1510 wysiłkiem dwóch pokoleń rodu d’Amboise odbudowano zamek w stylu renesansowym.
Wewnętrzny dziedziniec zamku Chaumont
Gdy właścicielką zamku stała się Katarzyna Medycejska obiekt często odwiedzał Nostradamus, który był osobistym doradcą królowej. Zdolności Nostradamusa, który pełnił na dworze francuskim zarówno funkcję lekarza, jak i astrologa, robiły na Katarzynie ogromne wrażenie. Wierzyła w jego przepowiednie, z których niektóre się sprawdzały, jak na przykład ta o śmierci małżonka królowej w wieku zaledwie czterdziestu jeden lat.
Instalacja z zasuszonych roślin w kaplicy zamkowej
Jak na prawdziwy zamek przystało, na dziedziniec wchodzi się mostem zwodzonym pomiędzy dwoma potężnymi basztami. Od 1938 r. obiekt stał się własnością państwa i obecnie mieści się w nim muzeum, udostępniające zwiedzającym niepowtarzalne wnętrza i goszczące festiwal projektantów ogrodów, trwający od czerwca do października.
Palmiarnia przy zamku Chaumont
Zamek Cheverny od momentu powstania w XVII wieku, pozostaje własnością jednej rodziny Hurault. Był pierwszym we Francji zamkiem udostępnionym zwiedzającym przez prywatnego właściciela (w 1922 r.). Rocznie odwiedza go około 400 tysięcy osób.
Zamek Cheverny
Słynie z polowań organizowanych w tutejszych lasach o powierzchni 2000 hektarów. Przypałacowy park zajmuje 100 hektarów. Właściciel posiada psiarnię, liczącą ponad 120 angielsko-francuskich psów gończych.
Angielsko-francuski pies gończy to "konik" właściciela zamku w Cheverny
Umeblowanie i wyposażenie zamku ma renomę jednego z najlepszych w regionie.
Imponujące wnętrza zamku w Cheverny
I jeszcze jedna ciekawostka: otóż fasadę zamku wykorzystał belgijski autor komiksu Tintin - Hergé do stworzenia zamku Moulinsart, w którym mieszkał kapitan Haddock, podróżujący po świecie z dzielnym Tintinem.
Ogrody przy zamku w Cheverny
Zamek Chissay to obecnie czterogwiazdkowy hotel z restauracją serwującą dania regionalne, a dawnej siedziba francuskiego ministra finansów króla Karola VII. W zamku u swojego ministra gościł król Karol VII (ten, do którego przybyła na zamek Chinon Joanna d’Arc i pomogła mu w drodze do tronu). Później zamek przechodził w ręce różnych właścicieli.
Można sobie zafundować nocleg w hotelu w zamku Chissay
Zamek w Villesavin z XVI w. ma kształt podkowy i przechodzi właśnie remont finansowany m.in. ze sprzedaży biletów wstępu. Posiada kaplicę znaną z malowideł ściennych, pochodzących z okresu powstania obiektu. Właścicielem zamku był sekretarz finansów króla Franciszka I, który powierzył mu finansowanie budowy zamku Chambord. Do sekretarza należał także zamek Villandry (z I części naszej wyprawy). Zamek Villesavin wydaje mi się najmniej okazały ze wszystkich 22, które widzieliśmy.
Zamek Chenonceau - Zamek Dam
Zamek Chenonceau, zbudowany nad rzeką Cher, znany jest również jako „Zamek Dam”, ponieważ do jego obecnego wyglądu przyczyniło się aż 6 właścicielek, wśród których były dwie królowe: Katarzyna Medycejska oraz Ludwika Lotaryńska.
Do zamku Chenonceau wchodzi się między dwoma Sfinksami
Król Henryk II podarował posiadłość swojej faworycie - Dianie de Poitiers, której zamek zawdzięcza geometryczny ogród oraz most na rzece Cher. Henryk II zmarł od rany zadanej mu kopią, która ugodziła go w oko podczas turnieju rycerskiego w Amboise, co ponoć przepowiedział słynny Nostradamus - doradca żony króla, Katarzyny Medycejskiej. Po śmierci króla, Katarzyna Medycejska odebrała zamek kochance męża (oferując w zamian zamek Chaumont) i zwieńczyła most galerią, która stanowi obecnie jeden z najbardziej charakterystycznych elementów budowli. Chenonceau stało się rezydencją wypoczynkową Katarzyny, która organizowała tu bale i huczne zabawy. W zamku gościło aż pięć królowych, na pamiątkę czego jedna z sal otrzymała nazwę Komnata Pięciu Królowych. Były to dwie córki Katarzyny Medycejskiej:
- królowa Margot - żona Henryka IV,
- Elżbieta de France - żona Filipa II Hiszpańskiego
i jej trzy synowe:
- Maria Stuart - żona Franciszka II,
- Elżbieta Austriaczka - żona Karola IX
- Ludwika Lotaryńska - żona Henryka III.
Na pierwszym planie Baszta rodu Marques - właścicieli posiadłości w XIII wieku
Ostatnia z tego zacnego grona - Ludwika Lotaryńska - została następną właścicielką Zamku. Po tragicznej śmierci jej męża, króla Henryka III Walezego, pogrążyła się w rozpaczy i do końca życia nosiła żałobę w postaci białego stroju (biel była kolorem żałobnym władców), zaś w swojej sypialni w Chenonceau kazała zmienić tapety na czarne.
Kolejnej właścicielce, Louise Dupin, zamek zawdzięcza przetrwanie Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Zapraszała tu Woltera, Monteskiusza i Rousseau, który został nauczycielem jej dziecka.
Podczas pierwszej wojny światowej w Chenonceau urządzono szpital polowy, w którym leczono ponad 2000 rannych.
Zamek Chenonceau nad rzeką Cher
W czasie drugiej wojny światowej posiadłość znajdowała się na granicy strefy okupowanej przez Niemców i strefy wolnej, objętej rządami Vichy.
Malownicze położenie i architektura zamku Chenonceau jest bardzo wdzięcznym obiektem dla amatorów fotografii. Wnętrza oferują kolekcję sztuki artystów tej miary, co Tintoretto czy Rubens. Wszystko to sprawia, że jest to najczęściej, po Wersalu, odwiedzany zamek we Francji.
Budynek zbudowany za Katarzyny Medycejskiej, mieszczący aptekę królowej
Reszta z 22 zamków nad Loarą, w tym: "zamek Śpiącej Królewny" w Usse i zamek w Chinon, po którym stąpała Joanna d'Arc w części II oraz zamek Cloux, w którym mieszkał Leonadro da Vinci w części I.
© Wszelkie prawa zastrzeżone. Zdjęcia, filmy i teksty są naszą własnością. Kopiowanie i wykorzystywanie bez pisemnej zgody twórców jest zabronione.