Najnowsze artykuły: 

Jordania

Wczoraj obejrzałam film Wernera Herzoga "Królowa pustyni" i natychmiast zapragnęłam przedstawić Wam Wadi Ramm.

Po Petrze - sztandarowej atrakcji Jordanii, wychodziliśmy z założenia, że nic jej nie dorówna i na wycieczkę na czerwone piaski pustyni Wadi Ramm jechaliśmy z zainteresowaniem, ale bez wielkiej ekscytacji. Jakże miło byliśmy zaskoczeni, gdy sunęliśmy samochodem terenowym z napędem na cztery koła doliną w otoczeniu wietrzejących skał i ostańców tworzących rozmaite kształty.  Zobacz film (tylko mój, nie Herzoga)

Majestatyczna sceneria, oszołamiająca gama barw skalistych masywów i wydm pod idealnie niebieskim, bezchmurnym niebem.

Jechaliśmy po piaszczystym dnie rozległej doliny w grupie przypadkowo zebranych turystów/backpackerów z najróżniejszych stron świata: Nowej Zelandii, Francji, Japonii, Argentyny, Włoch i Australii. Osoby, które spotykamy podczas naszych podróży – to oddzielny temat. Wydaje się, jakby to była inna kategoria ludzi. Zadowoleni z samego faktu, że mogą zanurzyć się w świat odmienny od tego, w którym żyją na co dzień. Rzadko mają wygórowane wymagania co do warunków, w których przychodzi im bytować. Za to są żądni przygód, ciekawi świata i ludzi, uśmiechnięci, tolerancyjni, serdeczni i czasem zadumani. Ale nie o tym…

Mapa Wadi Ramm, gdzie punkty oznaczone gwiazdką oznaczają największe atrakcje lub punkty widokowe, które warto wziąć pod uwagę przy organizacji wycieczki:

Co jeszcze przychodzi mi do głowy, gdy myślę o Wadi Ramm? Gościnność Beduinów. Rzecz jasna, że zapłaciliśmy za nocleg w namiotach nomadów i za posiłki, ale biesiada, jaką przygotowali dla nas, rozmowy, śpiewy i tańce przy ognisku na pustyni wykraczały daleko poza standard obsługi turystów.

Przepiękny zachód słońca za skałami,

potem wspólny wieczór z Beduinami i w końcu nocleg w beduińskich namiotach to wspomnienie ciągle żywe, mimo upływu lat.

Wadi Rum rozsławił na świecie brytyjski oficer, archeolog, podróżnik i dyplomata Thomas Edward Lawrence, który działał na tym terenie w okresie antytureckiego powstania arabskiego z lat 1917-1918. Cieszył się on wielką sławą wśród miejscowych ludów, które nadały mu przydomek Lawrence z Arabii – brzmi znajomo, prawda? To także tytuł filmu Davida Leana z 1962 r., którego bohaterem jest właśnie Thomas Edward Lawrence. Razem z legendarną Gertrude Bell sprzeciwiali się kolonialnym zapędom europejskich mocarstw w świecie arabskim, czym przyczynili się do powstania częściowo niepodległych państw, Iraku i Transjordanii (obecnie Jordanii).

Ich długoletnia znajomości rozpoczęła się w 1911 r., gdy Gertrude odwiedziła wykopaliska, gdzie działał Lawrence. O życiu tej pełnej pasji podróżniczki i głodnej wiedzy kobiety, pisarki, alpinistki, archeolożki i doradczyni politycznej o niezwykłej intuicji opowiada film biograficzny Królowa pustyni z 2015 r. w reżyserii Wernera Herzoga. W rolę Gertrude Bell wciela się Nicole Kidman.

Film z racji moich podróżniczych upodobań podobał mi się bardzo, ale szkoda, że Werner Herzog skupił się tak bardzo na romansach wyprzedzającej swoje czasy bohaterki, a nie jej podróżniczych odkryciach, a przecież Gertrude Bell jeszcze pod koniec XIX wieku odbyła podróż dookoła świata (szacun!), zatrzymując się na dłużej w Hongkongu i Tokio. W 1902 roku znów wyruszyła w podróż dookoła świata, podczas której zwiedzała Szanghaj, Seul i Vancouver.

Wspinała się w Górach Skalistych, po wcześniejszych próbach  w Alpach. Oprócz miejsc przedstawionych w filmie, do śmierci w 1926 r., odwiedziła (z tego, co mi się udało ustalić) Francję, Włochy, Rumunię, Konstantynopol, Kair, Teheran, Damaszek, Bejrut, Karbalę, Indie, Bagdad. (wymieniam raz państwa, raz miasta, bo wiele z tych miejsc należało do Imperium Osmańskiego, a obecnie to autonomiczne kraje).

W maju 1914 roku, gdy wróciła do Londynu, wręczono jej złoty medal National Geographic Society. Około 1920 r., będąc honorowym dyrektorem do spraw starożytności w Iraku, założyła Muzeum Irackie w Bagdadzie.

Aż trudno uwierzyć, że dokonała tego wszystkiego w tak trudnych czasach, gdzie kobieta kończąca studia na Oksfordzie była jakimś dziwnym indywiduum.

Więcej o Jordanii TU

Witaj na blogu Filmy z plecaka!

Relacje  z 5 kontynentów, filmy, zdjęcia, informacje, rekomendacje.

© Wszelkie prawa zastrzeżone. Zdjęcia, filmy i teksty są naszą własnością. Kopiowanie i wykorzystywanie bez pisemnej zgody twórców jest zabronione.