Najnowsze artykuły: 

17 marca 2024
Maroko 2023 Witajcie w hipnotycznym Marrakeszu, gdzie każdy kąt skrywa historię, a każdy krok to wyzwanie dla zmysłów, gdyż zapachy
29 lutego 2024
Maroko 2023 Fez założył pierwszy król Maroka Położenie Fezu jest niesamowite, a panorama miasta z dwóch punktów widokowych usytuowanych na
06 stycznia 2024
Maroko, 2023 Rabat jest jednym z czterech cesarskich miast w Maroku. Jego charakterystyczną cechą jest harmonijne połączenie dawnej architektury z
28 grudnia 2023
Maroko - Sahara Zachodnia Na temat Sahary Zachodniej (bagatela 266 tysięcy km2) dotychczas wiedziałam niewiele. Będąc na początku listopada w
Widok ze tarasu Miraflores

Witaj na blogu Filmy z plecaka!

Relacje  z 5 kontynentów, filmy, zdjęcia, informacje, rekomendacje.

To ja
Największe atrakcje Birmy
28 sierpnia 2019

Kanał Panamski  -  korytarz między Atlantykiem a Pacyfikiem

Panama,  Miraflores, 2019

 

Co łączy Kanał Sueski z Kanałem Panamskim? Otóż pewien francuski dyplomata Ferdynand de Lesseps w latach 1859-1869 kierował budową Kanału Sueskiego, a dziesięć lat później zainicjował śmiały projekt budowy Kanału Panamskiego i omal nie przepłacił tego pięcioma latami spędzonymi w więzieniu.

Ferdynand de Lesseps przekonywał wszystkich do budowy Kanału Panamskiego

A było to tak:

W 1881 r. Towarzystwo Budowy Kanału Panamskiego z impetem rozpoczęło prace, startując od poziomu oceanu. Niestety błędy techniczno-inżynieryjne oraz złe rozpoznanie hydrogeologii terenu, jak również wysoka śmiertelność wśród robotników z powodu trudnych warunków budowy (szacuje się, że przy budowie zmarło ponad 22 tys. osób przede wszystkim w wyniku żółtej febry i malarii) spowodowały, że Francuzi przerwali prace.

Robotnicy Kanału Panamskiego

Jakby tego było mało, nadużycia finansowe doprowadziły Towarzystwo do bankructwa w 1889 r., na skutek czego około 500 tysięcy drobnych akcjonariuszy straciło swe oszczędności, które zainwestowało w projekt budowy Kanału Panamskiego. Lesseps został skazany na 5 lat więzienia i wysoką grzywnę, lecz wkrótce został zrehabilitowany.

Śluzy Miraflores na Kanale Panamskim

1903 rok to niezmiernie istotny moment dla Panamy - z inspiracji Stanów Zjednoczonych, po odłączeniu od Kolumbii, powstała nowa republika Panamy. Jej władze podpisały z USA bardzo intratny dla Amerykanów traktat, w myśl którego uzyskali oni wieczystą dzierżawę strefy wokół planowanego Kanału Panamskiego, jak również prawo stacjonowania wojsk amerykańskich na terenie Panamy.

Kanał Panamski i Most Ameryk zobacz na poniższym filmie.

Amerykanie wznowili budowę kanału, uwieńczoną sukcesem w 1914 r., choć i tym razem nie obyło się bez ofiar.

Budowniczowie Kanału Panamskiego

Mówi się, że podczas 10-cio letniej budowy Kanału Panamskiego zginęło onad 25 tysięcy robotników, niemal co drugi pracujący przy realizacji projektu, których w sumie było ponad 55 tysięcy. Dwóch na trzech robotników pochodziło z Antyli – wysp na Morzu Karaibskim, do których należy również Kuba, Haiti, Jamajka, Barbados, Martynika i Portoryko.

Robotnicy zatrudnieni przy budowie Kanału pochodzili z wielu krajów

Kuli i drążyli kanał, podkładali dynamit i wysadzali skały, pogłębiali korytarze, umacniali je przeciwdziałając osuwaniu terenu, walczyli z powodziami, malarią i żółtą febrą. Wykorzystali ponad 30 tysięcy ton dynamitu i wykopali 150 milionów m3 ziemi. W końcu Amerykanie uroczyście otworzyli Kanał Panamski 15 sierpnia 1914 r. – 18 dni po wybuchu w Europie pierwszej wojny światowej.

W tamtym czasie śluzy były jednymi z największych osiągnięć inżynieryjnych, jakie kiedykolwiek podjęto i do czasu postawienia tamy Hoovera w latach trzydziestych XX wieku nie było większej betonowej konstrukcji na ziemi.

Widok na Kanał Panamski w stronę Pacyfiku

Kanał ma długość 81,6 km, a przepłynięcie nim skraca statkom drogę aż o 14,5 tys. km.

Obecnie obsługa Kanału daje zatrudnienie 9000 ludzi, a cała związana z nim działalność w różnych obszarach gospodarki (jak np. w turystyce, ponieważ należy on do największych atrakcji turystycznych Panamy) przynosi dochód wartości około 80% PKB Panamy. Do 31 grudnia 1999 r. to Amerykanie czerpali profity z zarządzania Kanałem traktując go jak swój, bo jak twierdzili kupili go i zapłacili za niego. 9 stycznia 1064 r. doszło do zamieszek antyamerykańskich, w czasie których śmieć poniosło 22 Panamczyków, a 600 zostało rannych.

Widok z tarasu Miraflores na Kanale Panamskim w stronę Atlantyku

Bunt doprowadził do renegocjacji traktatu i jest uważany za początek końca hegemonii amerykańskiej nad Strefą Kanału Panamskiego. Negocjacje były trudne i doprowadziły do podpisania nowego traktatu w 1977 r. Ostatecznie dopiero u progu trzeciego tysiąclecia Amerykanie przekazali Panamie Kanał i tereny, nad którymi sprawowali kontrolę.

Statki wpływające na pas tranzytowy śluzy Miraflores na Kanale Panamskim

W 2006 r. władze Panamy przeprowadziły referendum w sprawie rozbudowy Kanału. Przy poparciu 78% mieszkańców, w 2007 roku rozpoczęto prace warte ponad 5 mld $, które objęły budowę śluzy Cocolí i Agua Clara oraz trzeciego pasa tranzytu statków Neopanamax, które zostały uroczyście otwarte 26 czerwca 2016 r. Pogłębiono również dotychczasowe szlaki wodne i podniesiono poziom wody w sztucznym jeziorze Gatun. Przy rozbudowie Kanału pracowało 40 tys. ludzi.

Prace przy rozbudowie Kanału Panamskiego

Dzięki powstaniu trzeciego pasa wielkość statków, które mogą przepłynąć Kanał zwiększyła się z niemal 290 metrów do 366 metrów długości i z 32 do 51 metrów szerokości. Planuje się, że do roku 2025 dwukrotnie zwiększy przepustowość Kanału - teraz każdego roku przepływa przez niego 14 000 statków.

Z punktu widzenia turysty Kanał Panamski pozostaje wielką atrakcją, którą można podziwiać na różne sposoby. Można odbyć rejs Kanałem, jechać pociągiem (kliknij po więcej informacji) z panoramicznymi szybami trasą kolejową wzdłuż Kanału lub tak jak większość turystów, w tym także my, odwiedzić zespoły śluz Miraflores położone 15 km od centrum Panama City, albo inne udostępnione zwiedzającym - Pedro Miguel lub Gatun, leżące najbliżej Oceanu Atlantyckiego.

Zespół śluz Miraflores na Kanale Panamskim

Tarasy widokowe Miraflores, gdzie znajduje się centrum turystyki (Centro de Visitantes de Miraflores, gdzie bilet kosztuje 15$ – a w cenie taras widokowy, muzeum z możliwością uczestniczenie w symulacji przeprowadzenia statku przez Kanał, wiele pamiątek i zdjęć oraz film o historii Kanału – fragmenty zobacz na moim filmie) umożliwiają obserwację całego procesu przechodzenia statków przez kolejne śluzy, które podnoszą je na 26 metrów.

Przeprowadzam statek przez Kanał Panamski

Wrota mają 19 metrów szerokości i 2 grubości, a ich wysokość waha się od 14 do 22 metrów, czyli maksymalnie na ponad 7 pięter naszych wieżowców z wielkiej płyty. Komory wypełniają się wodą z prędkością 100 mln litrów w 8 minut.

Do śluz Miraflores dotarliśmy Uberem, co wydało nam się najbardziej wygodne i opłacalne przy 4 osobach.

ZOBACZ WIĘCEJ O NASZEJ PODRÓŻY PO PANAMIE TU

© Wszelkie prawa zastrzeżone. Zdjęcia, filmy i teksty są naszą własnością. Kopiowanie i wykorzystywanie bez pisemnej zgody twórców jest zabronione.

Dwóch patrzy przez okno na tarasy