Najnowsze artykuły: 

Witaj na blogu Filmy z plecaka!

Relacje  z 5 kontynentów, filmy, zdjęcia, informacje, rekomendacje.

Peru,  cuda świata

To jedno z najbardziej ekscytujących miejsc na świecie, należące od 2007 r. do siedmiu cudów nowożytnego świata. Nikogo nie dziwi, że stało się dziś peruwiańską maszynką do robienia pieniędzy. Turyści nie odpuszczają, bo któż nie chciałby zobaczyć Machu Picchu? Trzeba więc poświęcić co najmniej 83 dolary, by stanąć na szczycie i delektować się jednym z najbardziej rozpoznawalnych widoków świata.

Miejsce to owiane jest tajemnicą i to nie jedną. Nie do końca znane jest przeznaczenie całego kompleksu, sposób radzenia sobie inkaskich budowniczych z precyzyjnym dopasowywaniem ogromnych bloków z jasnego granitu, wreszcie kompletne wyludnienie miasta, a następnie jego odkrycie i wywiezienie licznych skarbów. Przyznacie, że sporo zagadek, jak na jedno Machu Picchu. 

Film

Zobacz Machu Picchu - widoki obłędne.

20 ciekawostek  o legendarnym Machu Picchu:

1. Stanowisko archeologiczne składa się z około 200 budowli, rozmieszczonych na różnych poziomach, połączonych systemem schodów.

2. Kompleks położony jest na wysokości 2090 do 2400 m n.p.m. nad przełęczą między górami Machu Picchu a Huayana Picchu.

3. Machu Picchu w języku keczua znaczy "Stary Szczyt".

4. Widoki ze „Starego Szczytu” są spektakularne, zwłaszcza, że ponad 600 metrów niżej, niczym biały wąż, wije się rzeka Urubamba, którą Inkowie nazywali Vilcamayo, czyli świętą rzeką.

5. Dawniej kompleks był podzielony na dwie główne części oddzielone od siebie murem: miejską i agrarną z tarasowymi polami uprawnymi wykutymi w skale. Część miejską zajmowały dzielnice dla kapłanów, arystokracji i dla zwykłych mieszkańców. Tu również znajdowała się słynna Świątynia Trzech Okien.

6. Do Machu Picchu wiodły dwie główne bramy, za którymi znajdowały się liczne pałace, budowle obrzędowe, fontanny, łaźnie, ogrody, tarasy i akwedukty.

7. Budowniczym Machu Picchu nie tylko udało się precyzyjnie przyciąć i połączyć bez zaprawy ogromne bloki kamienne (których waga dochodzi nawet do 50 ton), ale też osiągnąć efekt odporności budowli na bardzo częste na tym obszarze trzęsienia ziemi.

8. Inkowie stworzyli tu system nawadniający pola, którego drugą funkcją było zaopatrzenie miasta w wodę dzięki wykutym w kamieniu kanałom.

9. Historycy twierdzą, że kompleks w Machu Picchu powstał w XV wieku za panowania Inki Pachacuteca, którego imię oznaczało „ten, który zmienia świat”. Z nieznanych powodów został opuszczony na krótko przed przybyciem konkwistadorów z Francisco Pizarrem na czele. Ponoć mieszkańców zdziesiątkowały 3 fale epidemii ospy, a pozostałe niedobitki uciekły przez najeźdźcami. Dlatego Hiszpanie nie zdołali odkryć miasta.

10. Niektórzy sądzą, że Machu Picchu nie było miastem, lecz miejscem kultu słońca i sanktuarium dla kobiet, zwanych "Dziewicami Słońca". Jednak ta teoria została obalona w 2000 roku dzięki pracom badawczym Johna Verano, pracownika naukowego z uniwersytetu  w  Yale w USA, podczas których okazało się, że liczba szczątków należących do mężczyzn i kobiet jest podobna.

11. Według innej teorii Machu Picchu było jedną z rezydencji władcy. Prawdopodobne jest, że miasto posiadało albo wręcz pełniło rolę astronomicznego obserwatorium - ponoć w czasie równonocy słońce tak oświetla święty kamień Intihuatana, że ten nie rzuca żadnego cienia.

12. Za odkrywcę Machu Picchu, a w najgorszym razie popularyzatora inkaskiego miasta, uważa się amerykańskiego profesora z uniwersytetu w Yale Hirama Binghama, który 24 lipca 1911 roku stanął oniemiały przed wzniesionym na szczycie, zarośniętym, ogromnym kompleksem budowli. Ależ to musiało być przeżycie!

13. Są jednak tacy, którzy twierdzą, że Bingham odnalazł Machu Picchu już w 1909 roku, ale wolał zachować to w tajemnicy, aby móc swobodnie eksplorować ruiny.

14. Niespełna dwa lata po wydobyciu obiektu z publicznego niebytu, w 1913 r. cały kwietniowy numer magazynu „National Geographic” poświęcony został sensacyjnemu odkryciu Binghama, który stał się pierwowzorem postaci Indiany Jonesa.

15. Hiram Bingham znalazł w Machu Picchu tysiące zabytkowych przedmiotów, z których ponad 40 tysięcy wywiózł legalnie z Peru (choć peruwiańskie władze twierdzą, że pożyczył). Były wśród nich mumie, piękne naczynia z ceramiki, złote i srebrne spinki oraz posążki. Profesor liczył na nieprzebrane skarby, ale ...

16. Ubiegł go niemiecki przedsiębiorca Augusto Berns, który 44 lata wcześniej, w 1867 roku u podnóża góry Machu Picchu wybudował tartak. Była to jedynie przykrywka dla pustoszenia ruin i sprzedaży znalezionych w nich przedmiotów, niestety przy cichej akceptacji peruwiańskich władz. We współpracy z prominentnymi Peruwiańczykami z Limy Berns sprzedawał łupy prywatnym kolekcjonerom i muzeom w Europie.

17. Berns nie podał do publicznej wiadomości informacji o swym odkryciu, lecz eksploatował zasoby tajemniczego miasta Inków, traktując je jak swą własność i czerpiąc z nich korzyści, zaś Bingham przynajmniej przedstawił to cudeńko światu.

18. Bingham w ogóle nie uznał zasług Peruwiańczyków pomagających mu dotrzeć do Machu Picchu. A było ich wielu – od samego prezydenta państwa po wieśniaków przewodników, mówiących językiem keczua.

19. Przed Binghamem o Machu Picchu wiedzieli okoliczni Indianie, a niektórzy nawet zamieszkiwali ruiny.

20. Peruwiański rząd przez lata starał się, by uniwersytet w Yale w USA zwrócił znaleziska wywiezione przez Binghama. Prezydent Alan Garcia Pérez prosił Baracka Obamę o interwencję w tej sprawie. Spór zakończył się w 2011 roku i dopiero wtedy uniwersytet zobowiązał się zwrócić ponad 46 300 artefaktów.

Machu Picchu w praktyce:

1. Koszty: same bilety na kolej Inca Rail z Olantaytambo kosztują 100 dolarów (przejazd pociągiem o panoramicznych szybach trwa około godziny i 45 minut), a z Cusco jeszcze dłużej. Opłata za wstęp wynosi 68$ (studenci 41$) lub 84$ (studenci 57$), jeśli chce się dodatkowo odwiedzić przeciwległy szczyt Huayana Picchu (maksymalnie 200 osób dziennie).

2. Dobrze, że Machu Picchu mamy już „zaliczone”, ponieważ w 2017 roku wprowadzono tu liczne ograniczenia w ruchu turystycznym. Między innymi:

   •  zredukowano liczbę odwiedzających kompleks do maksymalnie 2500 osób dziennie. Wcześniej w szczycie letniego sezonu turystycznego Machu Picchu oglądało nawet 5000 osób,

   • ustalono dwie pory zwiedzania - poranną od 6:00 do 12:00 i popołudniową od 12:00 do 17.30. Zwiedzanie trwa 3 godziny. Niestety, gdyby chciało się zwiedzać kompleks dłużej,  trzeba kupić dwa bilety,

   • nie można zwiedzać miasta na własną rękę, tylko w grupach po 16 osób pod opieką  licencjonowanych przewodników, których trzeba dodatkowo opłacić – 15$ od osoby,

   • bilety trzeba rezerwować z wyprzedzeniem przez stronę internetową lub u operatorów wycieczek.

3. Kiedyś można było ograniczyć koszty decydując się na wędrówkę z Cuzco, albo przejazd mikrobusem do Santa Maria i Teresa, a dalej odbyć krótki trekking lub wziąć taksówkę. Z Cusco szło się dawnym szlakiem Inków przez dżunglę i góry, co jest męczącym, ale wspaniałym pod względem widokowym doświadczeniem. Czy to możliwe obecnie, nie wiem.

4. Punktem wypadowym do Machu Picchu jest miejscowość Aquas Calientes, gwarna, pełna straganów, knajp, agencji turystycznych i oczywiście turystów.

5. Z Aqua Calientes można dojechać autobusem do stanowiska archeologicznego, co w jedną stronę kosztuje 12 dolarów. Pierwszy autobus wyrusza o godzinie 5:30.

6. Wejście na „Stary Szczyt” z Aqua Calientes jest dość uciążliwe i trwa około 90 minut, prowadząc stromą ścieżką, którą najprawdopodobniej podążał odkrywca Hiram Bingham w 1911 roku. Zejście zaś trwa krócej i jest przyjemne, sami doświadczyliśmy.

© Wszelkie prawa zastrzeżone. Zdjęcia, filmy i teksty są naszą własnością. Kopiowanie i wykorzystywanie bez pisemnej zgody twórców jest zabronione.